Hèhè, lekker geslapen en een beetje lui opgestaan.
Poeh, wat een keuzestress allemaal.
Gisteravond nog nagedacht om een bootje te huren maar was allemaal wat omslachtig last minute.
Of de Ferry naar Formentera waar het ogenschijnlijk lijkt alsof je op de Caraïben bent met hagelwit zand en lichtblauw/groene zee.
Maar de restaurants waar we heen willen zijn vol, evenals de strandtenten op 1 na. Een chique..maar dat sloeg nergens op dus het wordt vandaag weer Tropicana!
Even beneden de Eco Tax betalen (als vorige keer €48) en snel ontbijten.
Onze rooie staat al te wachten en terwijl ernaar toe lopen worden we gegeseld door de koperen ploert haar striemende stralen.
Natuurlijk staat bij Tropicana de oude man weer te dirigeren en parkeren we weer strak naast de enige geparkeerde auto in het midden.
Eenmaal bij de bedjescounter aangekomen kunnen ze eerst mijn naam niet vinden…daarna oh ja en nemen ons mee naar een kant van het strand..tja niet wat we wilden.
Ik vraag waarom we niet op de plek kunnen liggen die we afgesproken hadden gisteren maar dat bleek niet bekend. Het was of daar liggen of helemaal achteraan daar waar het snikheet is.
Marco heeft het helemaal gehad en zegt dat we dan wel terug naar het hotel gaan.
De jongen sust wat en zegt ons koffie te drinken op het terras en te wachten tot de baas komt.
We zijn geïrriteerd en bestellen koffie..ach..weet je laten we die plek maar nemen. Anders hebben we niks.
We gaan liggen en besluiten dat vooruit hemel is en zij-achter- de hel.
Nou, je kijkt meestal naar voren dus toe maar!
Even later horen we dat er toch plek is maar we besluiten dit maar te proberen en vragen of die andere plek dan morgen kan.. hij zou het doorgeven. Nou we zullen zien.
Het is een bepaald dedain.. dat is gewoon het meest irritant.
Zo, nu even niks en we besluiten om maar gewoon een keer op het strand te eten.
Een broodje ofzo.
Marco is klaar met de concessie rood en bestelt heerlijk een fles Aix rosé, gewoon lekker om de dag door te komen.
We bestellen de schijnbaar befaamde club sandwich met kip/bacon, ei tomaat sla enz en een linguini bolognese.
Ik neem een glas rode wijn erbij.
Nou, ziet er leuk uit toch! En smaakte ook echt lekker en het glas rood…heerlijk!
Lekker het glas af en toe in de wijnkoeler zetten en perfect!
Dit is ook prima te doen.
We hebben het vermoeden dat er vermogende of belangrijke mensen aankomen want op het grote bed voor ons worden paniekerig parasols gezet.
De chef keek al met een schuin oog naar onze parasol en kwam inderdaad informeren of wij die mss hadden weggepakt van dat grote bed.
Eh nee..die hebben we gewoon na het vragen om een parasol gekregen van een strandbediende.. (die had hem idd daar weggehaald dus ben bang dat die arme jongen een reprimande gaat krijgen) ok chef rondrennen met parasol, handdoeken en controle oefeningen en ja hoor..even later troonde hij met ernstig gezicht een wat gezette getatoeëerde man, een perfect opgemaakte vrouw met lang zwart haar en 2 poepige kindjes naar de plek.
Italianen, oud voetballer?
De dame geniet enorm van haar eigen uiterlijk en de selfies met getuite lippen worden gemaakt en gewogen.
Ook wat jonge meiden nemen poses aan, geven elkaar poseer advies, billen naar achteren, achteloos lachend hand door haar strijken, lippen tuiten,semi onnozel half over zonnebril kijken, in de verte turen met hand boven ogen. alles in de strijd voor die perfecte foto.
Hehe, lekker zwemmen, het water is zo lekker.
Marco drijft lekker voorbij, genieten en daarna lekker afdouchen
We hebben contact met onze schatjes en Char verteld dat ze veel complimenten van het hoofdkantoor krijgt omdat ze alles zo snel oppakt!
Super om te horen, trots op mijn poepie!
En morgen werkt ze van 07.30-18.00 en geeft ‘s avonds een borrel.
Phil gaat lekker en kan vanaf volgende week meer diensten bij Brink 20 gaan draaien dus dat is ook super voor hem!
Hehe, heerlijk genieten.
Om 18.30 is het tijd om te gaan. We vragen de rekening en of we (surprise) dezelfde plek morgen mogen😂
De chef zegt dat we niet in het boek staan..ik speur mee en krijg een lichte paniekaanval.. nee, zegt hij nog een keer..je staat er niet in.
En op dat moment valt mijn oog op mijn naam, heel klein gekrabbeld tussen wat andere namen.
Oeff, zie je wel!
We krijgen de rekening en die verrassend meevallend. scheelt gewoon €100 met andere keren. Natuurlijk hebben we vandaag ook wat minder uitgebreid getafeld.
Op deze bon staan wel de prijzen en we realiseren ons dat de twee andere keren gewoon teveel is berekend.
Of nu te weinig..het is maar hoe je het bekijkt. Morgen gaan we het weer meemaken.
Vakantie op Tropicana, lang leve de afwisseling😂
De auto in en terug richting hotel.
Onderweg zien we dat een jongen en meisje op een scooter op de grond zitten.
Ze zijn óf gevallen óf aangereden.
Lijkt gelukkig niks ernstigs maar toch…pfff je denkt meteen aan je eigen kinderen.
Toch kwetsbaar zo zonder helm en blote lichaamsdelen. Gelukkig staan er wat mensen en auto's om ze heen en lijkt er al voor ze gezorgd te worden
Even later botsen we in een bocht bijna frontaal op een auto die van de andere kant de bocht om komt scheuren.
Marco vol in de remmen, piepende banden..pffff even een adrenaline shock…
In deze robuuste jeep voel je je gelukkig toch veiliger dan in een klein huurautootje.
En nu rijdt er al een hele tijd een politie achter ons met brandend blauw licht.
Je doet niks fout maar toch knijp je hem.. gek is dat toch 🤪
In het hotel eten we een hapje. De ananas is echt zo lekker!
Na het eten gaan we heel luxe met een geblindeerde bus met airco naar boven, ook wel eens lekker.
Douchen, aankleden en en op naar Ibiza Stad. Even flaneren en wat anders.
Nou dat anders klopt wel…vlakbij Ibiza stad maakt onze rooie heel erg lawaai , de stuurbekrachtiging valt weg en we zien rook.
Met wat geluk bereiken we de parking bij de Haven, trekken een kaartje en parkeren de auto.
Marco ziet dat er wat onder de auto hangt en zegt dat de V-snaar eraf gelopen is.
We bellen (2100 uur inmiddels) met Eszra van Ibiza Jeeps en hij belooft ons terug te bellen wat te doen.
We lopen Ibiza stad en, het is snoeiheet en er hangt een rare sfeer.
Heel veel toeristen, maar ook vage gasten.. een uitgemergelde vrouw/junkie op een kartonnetje, stil schreeuwend. Het is niet om aan te zien..echt verschrikkelijk.
We lopen wat rond en Eszra belt dat het vanavond niet meer gaat lukken en dat we op hun kosten een taxi terug mogen nemen en dan hopelijk morgen een andere auto via Pedro Jeeps.
Nou, we hopen inderdaad dat dat lukt en de auto er ook in de ochtend is want het is de laatste dag!
Marco checkt zijn zak en wordt niet goed want nu is hij het parkeerkaart kwijt. Oh nee! We lopen de route terug en wonder boven wonder vind ik het kaartje ergens op de grond!!
Poehee!
We lopen en zweten en als we binnengelokt worden in een restaurant terwijl we zeggen dat we alleen wat willen drinken. Dat is geen probleem en mogen gaan zitten, de serveerster die ons wil bedienen hoort dat we alleen wat willen drinken en dirigeert ons richting de muur naar een smerig tafeltje.
Laat maar zitten, we gaan lekker terug naar het hotel. Maar eerst een foto voor het blog, dan lijkt dit bezoek aan Ibiza stad nog wat.
In de rij voor de taxi standplaats en we stappen in bij een allervriendelijkste taxi chauffeur.
Braziliaan en werkt als taxi chauffeur en in de bouw, of als klusjesman.
Even kletsen over Brazilië waar de familie een Ranch met koeien heeft en zijn 5 dochters. Dat ibiza verandert is met veel gekken die drugs gebruiken met veel teveel drank op rijden. Veel politiecontroles worden er gehouden.
Hij spreekt geen Engels en als ik hem vraag hoe hij dat doet bij de toeristen zegt hij dat toeristen liefst zelf veel praten en hij eigenlijk niet zo veel hoeft te zeggen behalve knikken.
We maken grapjes en zijn na een half uurtje weer bij Stella Maris.
€31 dus goedkoop vergeleken bij NL.
Poeh, drankje in de bar, biertje en spa. Rood en genieten van de animatie!
Omg..wat een triestigheid en fanatieke klapster naast ons na elke optreden😂
De Helleweg naar boven en even nakletsen!
Wat een dag!
